ST BENEDICT
RULE
PART II, CHAPTERS XVIII-XLVI
4 Ad primam autem secundae feriae, dicantur tres psalmi, id est primus, secundus et sextus; 5 et ita per singulos dies ad primam usque dominica dicantur per ordinem terni psalmi usque nonum decimum psalmum, ita sane ut nonus psalmus et septimus decimus partiantur in binos. 6 Et sic fit ut ad vigilias dominica semper a vicesimo incipiatur.
7 Ad tertiam vero, sextam nonamque secundae feriae, novem capitula quae residua sunt de centesimo octavo decimo, ipsa terna per easdem horas dicantur.
8 Expenso ergo psalmo centesimo octavo decimo duobus diebus, id est dominico et secunda feria, 9tertia feria iam ad tertiam, sextam vel nonam psallantur terni psalmi a centesimo nono decimo usque centesimo vicesimo septimo, id est psalmi novem. 10 Quique psalmi semper usque dominica per easdem horas itidem repetantur, hymnorum nihilominus, lectionum vel versuum dispositionem uniformem cunctis diebus servatam. 11 Et ita scilicet semper dominica a centesimo octavo decimo incipietur.
12 Vespera autem cotidie quattuor psalmorum modulatione canatur. 13 Qui psalmi incipiantur a centesimo nono usque centesimo quadragesimo septimo, 14exceptis his qui in diversis horis ex eis sequestrantur, id est a centesimo septimo decimo usque centesimo vicesimo septimo et centesimo tricesimo tertio et centesimo quadragesimo secundo; 15reliqui omnes in vespera dicendi sunt. 16Et quia minus veniunt tres psalmi, ideo dividendi sunt qui ex numero suprascripto fortiores inveniuntur, id est centesimum tricesimum octavum et centesimum quadragesimum tertium et centesimum quadragesimum quartum; 17 centesimus vero sextus decimus, quia parvus est, cum centesimo quinto decimo coniungatur.
18 Digesto ergo ordine psalmorum vespertinorum, reliqua, id est lectionem, responsum, hymnum, versum vel canticum, sicut supra taxavimus impleatur.
19 Ad completorios vero cotidie idem psalmi repetantur, id est quartum, nonagesimum et centesimum tricesimum tertium.
20 Disposito ordine psalmodiae diurnae, reliqui omnes psalmi qui supersunt aequaliter dividantur in septem noctium vigilias, 21 partiendo scilicet qui inter eos prolixiores sunt psalmi et duodecim per unamquamque constituens noctem.
22 Hoc praecipue commonentes ut, si cui forte haec distributio psalmorum displicuerit, ordinet si melius aliter iudicaverit, 23 dum omnimodis id adtendat ut omni hebdomada psalterium ex integro numero centum quinquaginta psalmorum psallantur, et dominico die semper a caput reprehendatur ad vigilias. 24 Quia nimis inertem devotionis suae servitium ostendunt monachi qui minus a psalterio cum canticis consuetudinariis per septimanae circulum psallunt, 25 dum quando legamus sanctos patres nostros uno die hoc strenue implesse, quod nos tepidi utinam septimana integra persolvamus.
4 Et ideo brevis debet esse et pura oratio, nisi forte ex affectu inspirationis divinae gratiae protendatur. 5 In conventu tamen omnino brevietur oratio, et facto signo a priore omnes pariter surgant.
5 Quique decani, si ex eis aliqua forte quis inflatus superbia repertus fuerit reprehensibilis, correptus semel et iterum atque tertio si emendare noluerit, deiciatur, 6et alter in loco eius qui dignus est surrogetur.
7 Et de praeposito eadem constituimus.
3 Si potest fieri omnes in uno loco dormiant; sin autem multitudo non sinit, deni aut viceni cum senioribus qui super eos solliciti sint pausent. 4 Candela iugiter in eadem cella ardeat usque mane.
5 Vestiti dormiant et cincti cingellis aut funibus, ut cultellos suos ad latus suum non habeant dum dormiunt, ne forte per somnum vulnerent dormientem; 6 et ut parati sint monachi semper et, facto signo absque mora surgentes, festinent invicem se praevenire ad opus Dei, cum omni tamen gravitate et modestia.
7 Adulescentiores fratres iuxta se non habeant lectos, sed permixti cum senioribus. 8Surgentes vero ad opus Dei invicem se moderate cohortentur propter somnulentorum excusationes.
3 Si quis tamen frater in levioribus culpis invenitur, a mensae participatione privetur. 4 Privati autem a mensae consortio ista erit ratio ut in oratorio psalmum aut antiphonam non imponat, neque lectionem recitet, usque ad satisfactionem. 5Refectionem autem cibi post fratrum refectionem solus accipiat, 6ut, si verbi gratia fratres reficiunt sexta hora, ille frater nona, si fratres nona, ille vespera, 7 usque dum satisfactione congrua veniam consequatur.
5 Magnopere enim debet sollicitudinem gerere abbas et omni sagacitate et industria currere, ne aliquam de ovibus sibi creditis perdat. 6 Noverit enim se infirmarum curam suscepisse animarum, non super sanas tyrannidem; 7 et metuat prophetae comminationem per quam dicit Deus: Quod crassum videbatis assumebatis et quod debile erat proiciebatis. 8Et pastoris boni pium imitetur exemplum, qui, relictis nonaginta novem ovibus in montibus, abiit unam ovem quae erraverat quaerere; 9 cuius infirmitati in tantum compassus est, ut eam in sacris humeris suis dignaretur imponere et sic reportare ad gregem.
3 Curam gerat de omnibus; 4sine iussione abbatis nihil faciat. 5 Quae iubentur custodiat; 6 fratres non contristet.7Si quis frater ab eo forte aliqua irrationabiliter postulat, non spernendo eum contristet, sed rationabiliter cum humilitate male petenti deneget.
8 Animam suam custodiat, memor semper illud apostolicum quia qui bene ministraverit gradum bonum sibi acquirit. 9 Infirmorum, infantum, hospitum pauperumque cum omni sollicitudine curam gerat, sciens sine dubio quia pro his omnibus in die iudicii rationem redditurus est.
10 Omnia vasa monasterii cunctamque substantiam ac si altaris vasa sacrata conspiciat. 11 Nihil ducat neglegendum. 12 Neque avaritiae studeat, neque prodigus sit et stirpator substantiae monasterii, sed omnia mensurate faciat et secundum iussionem abbatis.
13 Humilitatem ante omnia habeat, et cui substantia non est quod tribuatur, sermo responsionis porrigatur bonus, 14 ut scriptum est: Sermo bonus super datum optimum. 15 Omnia quae ei iniunxerit abbas, ipsa habeat sub cura sua; a quibus eum prohibuerit, non praesumat. 16 Fratribus constitutam annonam sine aliquo typho vel mora offerat, ut non scandalizentur, memor divini eloquii quid mereatur qui scandalizaverit unum de pusillis.
17 Si congregatio maior fuerit, solacia ei dentur, a quibus adiutus et ipse aequo animo impleat officium sibi commissum. 18 Horis competentibus dentur quae danda sunt et petantur quae petenda sunt, 19 ut nemo perturbetur neque contristetur in domo Dei.
4 Si quis autem sordide aut neglegenter res monasterii tractaverit, corripiatur; 5 si non emendaverit, disciplinae regulari subiaceat.
6 Omniaque omnium sint communia, ut scriptum est, ne quisquam suum aliquid dicat vel praesumat.
7 Quod si quisquam huic nequissimo vitio deprehensus fuerit delectari, admoneatur semel et iterum; 8 si non emendaverit, correptioni subiaceat.
6 Ante omnia, ne murmurationis malum pro qualicumque causa in aliquo qualicumque verbo vel significatione appareat; 7quod si deprehensus fuerit, districtiori disciplinae subdatur.
7 Egressurus de septimana sabbato munditias faciat. 8 Lintea cum quibus sibi fratres manus aut pedes tergunt lavent. 9Pedes vero tam ipse qui egreditur quam ille qui intraturus est omnibus lavent. 10Vasa ministerii sui munda et sana cellarario reconsignet; 11 qui cellararius item intranti consignet, ut sciat quod dat aut quod recipit.
12 Septimanarii autem ante unam horam refectionis accipiant super statutam annonam singulas biberes et panem, 13 ut hora refectionis sine murmuratione et gravi labore serviant fratribus suis. 14 In diebus tamen sollemnibus usque ad missas sustineant.
15 Intrantes et exeuntes hebdomadarii in oratorio mox matutinis finitis dominica omnibus genibus provolvantur postulantes pro se orari. 16 Egrediens autem de septimana dicat hunc versum: Benedictus es, Domine Deus, qui adiuvasti me et consolatus es me; 17 quo dicto tertio accepta benedictione egrediens, subsequatur ingrediens et dicat: Deus in adiutorium meum intende, Domine ad adiuvandum me festina, 18 et hoc idem tertio repetatur ab omnibus et accepta benedictione ingrediatur.
7 Quibus fratribus infirmis sit cella super se deputata et servitor timens Deum et diligens ac sollicitus. 8 Balnearum usus infirmis quotiens expedit offeratur --sanis autem et maxime iuvenibus tardius concedatur. 9 Sed et carnium esus infirmis omnino debilibus pro reparatione concedatur; at, ubi meliorati fuerunt, a carnibus more solito omnes abstineant.
10 Curam autem maximam habeat abbas ne a cellarariis aut a servitoribus neglegantur infirmi. Et ipsum respicit quicquid a discipulis delinquitur.
5 Et summum fiat silentium, ut nullius mussitatio vel vox nisi solius legentis ibi audiatur. 6 Quae vero necessaria sunt comedentibus et bibentibus sic sibi vicissim ministrent fratres ut nullus indigeat petere aliquid; 7si quid tamen opus fuerit, sonitu cuiuscumque signi potius petatur quam voce. 8Nec praesumat ibi aliquis de ipsa lectione aut aliunde quicquam requirere, ne detur occasio; 9nisi forte prior pro aedificatione voluerit aliquid breviter dicere.
10 Frater autem lector hebdomadarius accipiat mixtum priusquam incipiat legere, propter communionem sanctam, et ne forte grave sit ei ieiunium sustinere. 11 Postea autem cum coquinae hebdomadariis et servitoribus reficiat.
12 Fratres autem non per ordinem legant aut cantent, sed qui aedificant audientes.
4 Panis libra una propensa sufficiat in die, sive una sit refectio sive prandii et cenae: 5 quod si cenaturi sunt, de eadem libra tertia pars a cellarario servetur reddenda cenandis.
6 Quod si labor forte factus fuerit maior, in arbitrio et potestate abbatis erit, si expediat, aliquid augere, 7remota prae omnibus crapula et ut numquam surripiat monacho indigeries, 8quia nihil sic contrarium est omni christiano quomodo crapula, 9sicut ait Dominus noster: Videte ne graventur corda vestra crapula.
10 Pueris vero minori aetate non eadem servetur quantitas, sed minor quam maioribus, servata in omnibus parcitate.
11 Carnium vero quadrupedum omnimodo ab omnibus abstineatur comestio, praeter omnino debiles aegrotos.
5 Quod si aut loci necessitas vel labor aut ardor aestatis amplius poposcerit, in arbitrio prioris consistat, considerans in omnibus ne surrepat satietas aut ebrietas.6 Licet legamus vinum omnino monachorum non esse, sed quia nostris temporibus id monachis persuaderi non potest, saltem vel hoc consentiamus ut non usque ad satietatem bibamus, sed parcius, 7 quia vinum apostatare facit etiam sapientes.
8 Ubi autem necessitas loci exposcit ut nec suprascripta mensura inveniri possit, sed multo minus aut ex toto nihil, benedicant Deum qui ibi habitant et non murmurent. 9 Hoc ante omnia admonentes ut absque murmurationibus sint.
2 A Pentecosten autem, tota aestate, si labores agrorum non habent monachi aut nimietas aestatis non perturbat, quarta et sexta feria ieiunent usque ad nonam; 3 reliquis diebus ad sextam prandeant; 4 quam prandii sextam, si operis in agris habuerint aut aestatis fervor nimius fuerit, continuanda erit et in abbatis sit providentia. 5 Et sic omnia temperet atque disponat qualiter et animae salventur et quod faciunt fratres absque iusta murmuratione faciant.
6 Ab idus autem Septembres usque caput quadragesimae, ad nonam semper reficiant.
7 In quadragesima vero usque in Pascha, ad vesperam reficiant; 8 ipsa tamen vespera sic agatur ut lumen lucernae non indigeant reficientes, sed luce adhuc diei omnia consummentur. 9 Sed et omni tempore, sive cena sive refectionis hora sic temperetur ut luce fiant omnia.
5 Si autem ieiunii dies fuerit, dicta vespera parvo intervallo mox accedant ad lectionem Collationum, ut diximus. 6 Et lectis quattuor aut quinque foliis vel quantum hora permittit, 7 omnibus in unum occurrentibus per hanc moram lectionis, si qui forte in assignato sibi commisso fuit occupatus, 8 omnes ergo in unum positi compleant et, exeuntes a completoriis, nulla sit licentia denuo cuiquam loqui aliquid.
9 Quod si inventus fuerit quisquam praevaricare hanc taciturnitatis regulam, gravi vindictae subiaceat -- 10 excepto si necessitas hospitum supervenerit aut forte abbas alicui aliquid iusserit, 11quod tamen et ipsud cum summa gravitate et moderatione honestissima fiat.
3 Ergo nihil operi Dei praeponatur.
4 Quod si quis in nocturnis vigiliis post gloriam psalmi nonagesimi quarti, quem propter hoc omnino subtrahendo et morose volumus dici, occurrerit, non stet in ordine suo in choro, 5 sed ultimus omnium stet aut in loco quem talibus neglegentibus seorsum constituerit abbas, ut videantur ab ipso vel ab omnibus, 6usque dum completo opere Dei publica satisfactione paeniteat. 7Ideo autem eos in ultimo aut seorsum iudicavimus debere stare ut, visi ab omnibus, vel pro ipsa verecundia sua emendent; 8nam, si foris oratorium remaneant, erit forte talis qui se aut recollocet et dormit, aut certe sedit sibi foris vel fabulis vacat, et datur occasio maligno; 9 sed ingrediantur intus, ut nec totum perdant et de reliquo emendent.
10 Diurnis autem horis, qui ad opus Dei post versum et gloriam primi psalmi qui post versum dicitur non occurrerit, lege qua supra diximus in ultimo stent, 11 nec praesumant sociari choro psallentium usque ad satisfactionem, nisi forte abbas licentiam dederit remissione sua, 12 ita tamen ut satisfaciat reus ex hoc.
13 Ad mensam autem qui ante versu non occurrerit, ut simul omnes dicant versu et orent et sub uno omnes accedant ad mensam, 14 qui per neglegentiam suam aut vitio non occurrerit, usque secunda vice pro hoc corripiatur; 15 si denuo non emendaverit, non permittatur ad mensae communis participationem, 16sed sequestratus a consortio omnium reficiat solus, sublata ei portione sua vinum, usque ad satisfactionem et emendationem.
17 Similiter autem patiatur qui et ad illum versum non fuerit praesens qui post cibum dicitur.
18 Et ne quis praesumat ante statutam horam vel postea quicquam cibi aut potus praesumere; 19 sed et cui offertur aliquid a priore et accipere renuit, hora qua desideraverit hoc quod prius recusavit aut aliud, omnino nihil percipiat usque ad emendationem congruam.
4 Qui dum iussus ab abbate venerit, volvat se ipsius abbatis deinde omnium vestigiis ut orent pro ipso, 5 et tunc, si iusserit abbas, recipiatur in choro vel in ordine quo abbas decreverit;6 ita sane ut psalmum aut lectionem vel aliud quid non praesumat in oratorio imponere nisi iterum abbas iubeat; 7 et omnibus horis, dum percompletur opus Dei, proiciat se in terra in loco quo stat, 8 et sic satisfaciat usque dum ei iubeat iterum abbas ut quiescat iam ab hac satisfactione.
9 Qui vero pro levibus culpis excommunicantur tantum a mensa, in oratorio satisfaciant usque ad iussionem abbatis; 10 hoc perficiant usque dum benedicat et dicat: Sufficit.
5 Si animae vero peccati causa
fuerit latens, tantum abbati aut spiritalibus senioribus
patefaciat, 6qui sciat
curare et sua et aliena vulnera, non detegere et publicare.
JULIAN OF NORWICH, HER SHOWING OF LOVE
AND ITS CONTEXTS ©1997-2024
JULIA BOLTON HOLLOWAY || JULIAN OF NORWICH
|| SHOWING
OF LOVE || HER TEXTS
|| HER SELF || ABOUT HER TEXTS || BEFORE JULIAN || HER CONTEMPORARIES || AFTER JULIAN || JULIAN IN OUR TIME || ST BIRGITTA OF SWEDEN
|| BIBLE AND WOMEN || EQUALLY IN GOD'S IMAGE || MIRROR OF SAINTS || BENEDICTINISM || THE CLOISTER || ITS SCRIPTORIUM || AMHERST MANUSCRIPT || PRAYER || CATALOGUE AND PORTFOLIO (HANDCRAFTS, BOOKS
) || BOOK REVIEWS || BIBLIOGRAPHY ||
  |
To donate to the restoration by Roma of Florence's
formerly abandoned English Cemetery and to its Library
click on our Aureo Anello Associazione:'s
PayPal button: THANKYOU! |